Incubuus

Pierwszego dnia Na tle zachodzącego słońca Zobaczyłam to Co kocham I wtedy... [ref]Wybudziłam się ze snu W białym pokoju w starym psychiatryku Z chorobą psychiczną Drugiego dnia Na tle wsodzącego słońca Zobaczyłam to Co kocham I wtedy... [ref]Wybudziłam się ze snu W białym pokoju w starym psychiatryku Z chorobą psychiczną Trzeciego dnia Zrozumiałam Że to Były moje Pragnienia [ref]Nie wybudziłam się ze snu W białym pokoju W starym psychoatryku Ciało zimne, blade i bez tchu Leży samotn

Okno Patrzę przez okno Na puste podwórze Gdzie wcześniej na ławce Cię widziałam Teraz ta szyba Wydaje się murem Który od świata mnie odgradza

Objawia się tak powoli, nieśmiało. Gdy zbliża się koniec zimy ukazuje nam przebiśniegi. Słońce zaczyna grzać mocniej, śnieg topnieje. Wtedy światu pokazuje się obumarła trawa, zupełnie pozbawiona barw. I wszystko dookoła tak wygląda. Nagich drzew już nie przykrywa nic. Ani odrobina białego puchu. Któregoś dnia na gałęziach drzew i krzewów pojawiają się pączki, które za wszelką cenę nie ukazują tego, co mają we wnętrzu. Chronią to, dopóty dopóki, do końca się